|| Wat fietsen met me doet ||
- Nicole
- 19 feb 2019
- 2 minuten om te lezen
Afgelopen zondag: Gisteren kreeg ik deze vraag. “Wat doe je voor ontspanning?”. “Waardoor kun je ontspannen?”. Fietsen, was meteen mijn antwoord. En toen mocht ik uitleggen waarom. Wat doet fietsen met je werd er gevraagd. Nou alles!
Kijk maar naar vandaag. Als een blij ei haal ik mijn fiets uit de garage. Meteen met een verontschuldiging naar de fiets toe dat ik haar zo lang alleen in de garage heb laten hangen. (Yep, dat zei ik echt). Ik voel de zon met haar warme stralen. Oh, hier keek ik al lang naar uit. Het moment dat je vertrekt. Meestal duurt dat even. Helm goed, Strava aan, niets vergeten? De vrijheid. Niets moet, alleen zorgen dat de trappers rond blijven gaan. Het geluid van de bandjes op de weg. Mijn ademhaling wordt wat versneld. Ik merk dat mijn conditie toch wat heeft geleden. Al snel heb ik het warm en spijt dat ik een lange broek aan heb in plaats van een korte. In Wanssum even snel stoppen om de armstukken af te doen en in een van mijn achterzakken te stoppen. En hup, snel verder. Beetje wind in. Heerlijk vind ik dat. Beetje weerstand is een must tijdens een ritje. In gedachten stippel Ik mijn route een beetje uit. Het wordt een beetje van ik ga daarheen en dan zie ik het wel. En dat is juist nu het mooie. Je komt op allerlei nieuwe plekken. Ik fiets lekker door. Dan kom ik bij de brug over de A73. Manlief heeft die weg een tijd geleden met zijn collega's verbreed. Dus meer plaats. Hij lijkt wel een beetje steiler. Straks maar eens even navragen. De kleine afdaling is hier altijd heerlijk. Weinig auto's en met een beetje kracht in de pedalen ga je lekker hard. Aan het einde van deze weg besluit ik op een bankje even te pauzeren. Even genieten in de zon met mijn pindakaas reep. Ik besluit ter plekke dat ik mijn route ga veranderen. Ik ga via de landweggetjes binnendoor naar de Meterik. Onderweg geniet ik van de rust, de blauwe lucht en de natuur om me heen. Eenmaal in de Meterik besluit ik even langs mijn ouders in Horst te fietsen. Aangezien ze niet thuis zijn fiets ik meteen door. Via Horst fiets ik binnendoor richting huis. Het liefste wil ik de ronde nog groter maken. Maar het fietst nu zo lekker. Geen last van mijn schouder of knie. Ik besluit mijn grenzen niet op te zoeken en lekker naar huis te gaan. Na bijna 42 km ben ik weer thuis. Helemaal ontspannen en lekker uitgewaaid. Nu douchen en nagenieten.
Fietsen betekent voor mij ontspanning en mijn hoofd leegmaken. Maar ook nieuwe mensen leren kennen en vriendschappen maken. Via de svs fietsvrouwen groep op Facebook heb ik al veel leuke mensen leren kennen en daar zijn weer een aantal leuke fietsritjes uit ontstaan. Onder het motto samen uit samen thuis fietsen we op verschillende plekken in Nederland. Fietsen geeft me vrijheid. Op een sportieve manier ontspannen. Fiets je een keer met me mee?
Liefs, Nicole
Comentarios