|| Nostalgie ||

Oude foto's … ik ben er dol op. Vervlogen herinneringen of momenten die zijn vastgelegd lang voor mijn bestaan. Het geeft een kijkje in het leven van mensen die ik slechts maar even mocht kennen. Zoals mijn grootouders. Beelden uit de tijd dat ze nog jong waren. Of die van mijn ouders, nog jong en kinderloos. Een tijd geleden heb ik een doos vol oude familiefoto’s gekregen. Met daarin een heel dik pak negatieven. Mijn vader fotografeerde graag en daar ben ik blij om. Mijn nieuwe negatieven scanner mag deze herinneringen weer leven inblazen door ze digitaal te maken. Ik zie foto’s van mezelf die ik nog nooit heb gezien. Een foto van mijn grootvader. Hij is altijd een mysterieuze man in mijn leven. Ik weet dat ik dol op hem was maar was te klein om me hem echt te herinneren. Ik heb 1 herinnering. Of misschien is het wel een herinnering van een herinnering. Ik weet dat hij heel goed en mooi kon schilderen. Ik heb met mijn communie een schilderij gekregen dat hij speciaal voor mij heeft geschilderd. Hij heeft voor ieder kleinkind een schilderij gemaakt. Een paar van zijn schilderijen hangen nog bij mijn ouders. De mijne staat nog bij mijn ouders. Inclusief tekst op de achterkant. Toch maar eens kijken of ik er geen modernere lijst om kan maken. Want het is en blijft een mooi schilderij.

De nostalgie van oude foto’s. Tegenwoordig moeten alle foto’s superscherp zijn. En juist die onscherpte en grain die analoge foto’s hebben. Het mooie licht en kleuren geeft het een mooi en soms dromerig resultaat. Ik heb dus al een aantal negatieven gescand. En daar zat voor mij een pareltje tussen. Mijn grootvader. Ik herken zijn houding. De gordijnen die er hangen en de bruine stoel met groene bekleding. Meteen ben ik weer terug in Steyl in het huis van mijn grootouders. Waar in de hoek altijd een schildersezel stond met een schilderij erop. En die gordijnen vond ik als kind altijd mooi. Waarom weet ik niet. Op de foto zie je mijn broertje nog wazig op de voorgrond, En dat maakt de foto ook zo speciaal. Van een afstandje genomen, vastgelegd in een ogenblik. Niemand die het in de gaten had. Mijn grootvader precies zoals hij was. Waarschijnlijk door mijn vader gefotografeerd.

Mijn vader hield van fotograferen. Denk dat ik die liefde heb overgenomen. En nu ga ik lekker door de oude negatieven heen. Zodat als alles is gedigitaliseerd ik samen met mijn ouders een trip down memorylane kan maken. Genieten van wat ooit was.

Fijne zondag!

Liefs Nicole