I did it!

Sunset-walk 2024 is in the pocket!!

5km wandelen voor de hersenstichting. En een mooi bedrag van €180,- opgehaald.

Even dacht na de therapie van vrijdag het niet te kunnen halen. Maar met de stem de fysiotherapeuten in mijn hoofd heb ik het toch gehaald. Tussendoor even stoppen, aarden, wortelen, goed ademhalen en rustig aan weer door.

5km was voorheen een kippetje om te lopen. Nu is dat door de FNS helaas niet vanzelfsprekend. Ik mag van geluk spreken met Ron en Jos van de fysio. Met de nodige humor en expertise zorgen ze ervoor dat het me allemaal lukt. Door mijn ziekte doet het lijf niet altijd wat het moet. Voor mij nogal frustrerend af en toe. Ik ben nu eenmaal gewend om mijn lijf tot het uiterste te pushen en dan lekker door te denderen. Hop, hop, gas erop!

Ik ben ziek. Pfff ook wel lastig om te zeggen vind ik. Het kleine meisje in me wil nog altijd niemand tot last zijn. Dus ik voel me ook vaker een last voor de fysio. Vooral als het lichamelijk weer even uit de hand loopt. Maar ook thuis en op het werk. Kleine dingetje noem ik het.

Het revalideren werpt zijn vruchten af. Ik ervaar meer ontspanning en mijn voet blijft gewoon recht staan. In het water vind ik het heerlijk om te ontspannen. Waar het ontspannen me eerst heel veel moeite koste, lukt het me nu meteen. FNS is bij veel mensen maar ook medici nog onbekend. Ben dan ook heel blij dat Ron dit met me aandurft. Aangezien het niet altijd voorspelbaar is hoe mijn lijf reageert. En als ik me even ontmoedigd voel of overweldigend door alles, zijn het Jos en Ron die me weer moed in praten. Ik mag gewoon ik zijn. Doordat ik ze vertrouw is het voor mij ook makkelijker om me te laten gaan. En ik heb lang niet altijd ik kunnen zijn. De laatste jaren was ik patiënt, mantelzorger, dochter, vrouw, collega, werknemer, vriendin. Altijd voor een ander klaar staan. Maar nooit voor mezelf.

Ander proberen te motiveren, inspireren, er voor ze zijn. Vooral in de periode met het ziek zijn van mijn ouders. En nu is het even tijd om voor mezelf klaar te staan. Ook een dingetje. Maar met de juiste hulp kom ik er wel. Ik heb een paar hele lieve mensen om mij heen op dit moment die ik enorm koester. Gewoon omdat ik bij hun mezelf kan zijn.

En ja, Helaas zal ik ook weer af en toe een stapje terug moeten doen om daarna met hulp weer stappen vooruit te kunnen zetten.

Doel: 5km hardlopen bij ut rundje um ut hundje 2025. Kom maar op!

Truste lieve mensen!

Liefs,

Nicole