Mijn hoofd zit vol. Ik ben een echte denker en binnenvetter. Aangezien mijn hoestje nog niet over is zit ik thuis. Niet even bij mijn ouders langs, geen boodschappen doen. Me zorgen maken over van alles. Hoe gaat zit allemaal lopen? Heb ik straks nog een baan? Hoop dat mijn ouders niets krijgen. Je ziet zoveel in het nieuws en online. Ik weet dat die gedachten er mogen zijn. Belangrijk is dat ik kijk wat het met me doet. Ik merk dat ik onrustiger word en slechter slaap. En wat is mijn remedie hier tegen? Juist, Emmy uitlaten. Oftewel gaan fietsen. Dus heb ik vanmorgen de fiets gepakt voor een heerlijk rondje fietsen. Het geluid van de wielen op het asfalt is als een mantra voor mij. Terwijl ik door de natuur fiets raakt mijn hoofd langzaam leeg. Over weggetjes waar bijna niemand is te zien. Het lijkt verlaten. De wind is op enkele stukken lekker pittig. Dus verstand op nul en stoempen. Gaat niet zo lekker als normaal. Mijn luchtwegen moeten hier nog even aan wennen. Maar als ik na 41km weer thuis sta voel ik me heerlijk. Mijn hoofd is leeg en mijn longen zijn weer gevuld met frisse lucht. Ik kan er weer even tegen. Kruip weer lekker in mijn stoel met Netflix op tv.
Stay safe mensen! Liefs, Nicole
